Met de tram door Amsterdam

Zaterdag 15 september beleefde ik een persoonlijke primeur. Voor de eerste keer in mijn leven stapte ik in Amsterdam in een tram! Dat was grappig want ik

kom al jaren in Amsterdam. In 1977 ging ik met de motor. Die kon je toen nog overal kwijt. De laatste jaren ging ik er met de auto heen. Omdat ik een garage had gevonden die gunstig lag voor mijn bezoekjes en op zondagochtend altijd plek had. Sinds maart 2018 ben ik er ook een aantal keer met de trein geweest.

Dat beviel prima. Vanaf Amsterdam Centraal kan je makkelijk te voet naar een aantal musea en winkels in de buurt. Deze zaterdag wilde ik echter met mijn vrouw naar de Hortus en dat vond ik te ver maar vooral te druk om te lopen. Bij vorige bezoeken had ik al uitgebreid gekeken naar de leuke blauw-grijs-witte

tramstellen. Die zo gezellig tingelen wanneer ze aan komen rijden. De trams rijden behoedzaam tussen de enorme aantallen voetgangers door. Wij namen lijn 14. Bij het station staat een duidelijk bord waarop je kan zien welke tram je moet nemen en waar die te vinden is. Handig en ook voor toeristen te begrijpen. Het eerste wat op viel toen ik in de blauw wit grijs gekleurde tram zat was het feit dat er achterin de tram een conducteur in een hokje zat. Ik was heel erg  verbaasd want in Den Haag is die functie vele jaren geleden geschrapt.

Toen zag ik ook dat je niet bij alle deuren in kon stappen. Dat kon alleen voorin door de deur die wij gebruikt hadden nadat we de bestuurster goedemiddag hadden gewenst en door de achterdeur waar de conducteur in zijn hokje zat.

Het heeft te maken met het instapregime dat gehanteerd wordt. In steden zoals Den Haag en Rotterdam en Utrecht geldt een zogeheten open instapregime. Daar kan je door alle deuren instappen mits je in het bezit bent van een geldig vervoerbewijs. We reden weg. Over het Damrak, richting Dam. Een paar weken eerder hadden we daar nog gelopen. In de drukke mensenmassa. Nu waren we voor we het wisten bij de Bijenkorf. Wist je dat er een Louis Vuitton winkel op de parterre zit? En dat ze een leuk dakterras hebben? We reden verder over het Rokin en kwamen langs de Munttoren. De tram reed de Reguliersbreestraat in.

Hij reed langs Tuschinski en stopte op het Rembrandtplein. In het verleden hebben we daar regelmatig gestaan om foto’s en filmpjes van de trams te maken. Nu zaten we er zelf in. We reden over de Blauwbrug richting Waterlooplein en niet veel later waren we bij de halte op het Meester Visserplein waar we er uit moesten. We zagen de ingang van de Hortus al liggen. De tramrit was veel sneller gegaan dan ik gedacht had. Ik vond het ook enorm leuk om op die manier door Amsterdam te rijden in plaats van op het verkeer te moeten letten. Voor mij smaakte deze ervaring naar meer.