Tien jaar digitaal
Tien jaar digitaal
Olympus OM1
Ik had twee body’s en drie lenzen en een twee keer teleconverter. Met die set kon je leuke foto’s maken maar je diende wel goed te anticiperen en ervoor te zorgen dat je de goede lens op de body had zitten en dat je diafragma en sluitertijd goed waren ingesteld. Ook het scherp stellen ging nog met de hand en al met al kwam er aardig wat bij kijken om op een evenement een goede foto te maken. Ik weet nog goed hoe blij ik was toen ik ooit Mika Häkkinen zag lopen en er in slaagde om leuke foto’s van hem te maken en ook nog een magazine te laten signeren. Dat waren nog eens tijden.
Oude tijden herleven
Die tijd herleefde op 13 mei van dit jaar bij een bezoek aan Keukenhof. Terwijl mijn vrouw en ik lekker aan het fotograferen waren met onze digitale camera’s werden we aangesproken door een Nederlandse dame die op haar oude dag met het openbaar vervoer uit Putten naar het mooie lentepark was gekomen. Ze was alleen en wilde graag op de foto, voor het beeld van het witte paard en zo dat de tulpen ook zichtbaar waren. Of ik de foto wilde maken. Daarop drukte ze me een camera in de handen en tot mijn stomme verbazing zag ik dat het geen portable telefoon was of een kleine digitale camera maar een oude analoge Voigtländer waar dus een ouderwets filmpje in zat. Direct werd ik bestormd door angstvisioenen omdat mijn vader ook ooit een soortgelijke camera had. Wanneer je door de zoeker van zijn camera keek zag je in tegenstelling tot bij een spiegelreflexcamera niet het beeld dat je op de foto kreeg. Op de dag dat mijn ouders vierden dat ze 25 jaar getrouwd waren moest ik met zijn camera foto’s maken in plaats van met mijn vertrouwde spiegelreflexcamera omdat hij voor zijn camera filmpjes had gekocht.
Nadat de foto’s een aantal dagen later waren ontwikkeld en afgedrukt bleek dat de helft van de foto’s die ik op die dag gemaakt had waren mislukt. Ik had namelijk niet in de gaten dat mijn vingers gedeeltelijk voor de lens zaten omdat ik dat niet kon zien. Daar moest ik natuurlijk aan denken op 13 mei in Keukenhof. Terwijl ik door de zoeker keek probeerde ik de in mijn hand gedrukte camera goed beet te houden terwijl mijn vingers niet voor de lens zaten en drukte af. Wanneer de dame het filmpje heeft laten ontwikkelen en afdrukken weet ze of mijn foto gelukt is.
