Volvo Stationcars
Al jaren
rijd ik met stationwagens van Volvo. Ik begon met een 145. Die werd opgevolgd
door de 245 en daarna kwam de 745. En tenslotte de 945. In die periode had
Volvo naast de versie met achterwielaandrijving een totaal nieuw
model op de markt gebracht met een dwars geplaatste motor die de voorwielen aan dreef. Dat was de 850 die later werd omgedoopt tot V 70. Ik wilde er graag eentje hebben omdat ze zo mooi waren en zo snel maar ze waren helaas van binnen een stuk kleiner dan onze trouwe 945. De 945 was eigenlijk een 940
estate. Onze versie was een Polar. Met stoelverwarming en airconditioning. Uit 1998. Hij was een jaar toen we hem kochten. De achterbak was perfect om grote spullen in te vervoeren. Er konden drie originele hardtops van een MG B in en we zijn vergeten hoeveel achterassen, versnellingsbakken en motorblokken
er in gelegen hebben. Probleemloos was de auto niet. Vanaf dag 1 dat we de auto hadden gaf het alarm problemen. Dat was pas opgelost toen dat in zijn geheel verwijderd was. En er was op een bepaald moment een uitermate storend probleem waarbij alle stroom weg viel, ook als je op de snelweg 130 reed. Dat bleek een massakabeltje achter het dashboard te zijn. We hebben ook heel lang gezocht naar een penetrante geur van verbrande olie. Maar ondanks alles koesterde mijn vrouw de auto als een trouwe hond. Uiteindelijk kocht ik in
2008 een V70 uit 2006 voor mezelf. Het was een heerlijke auto met zwarte lederen bekleding en een 2,4 liter vijf cilinder motor die een prachtig geluid maakte. Ik heb met veel plezier met de auto gereden tot het in 2015 praktischer bleek om hem in te ruilen op een zwarte VW Golf. Die kan je in de stad door zijn formaat met een beetje geluk nog ergens parkeren. In 2011
namen we na 12 jaar en 100.000 kilometer afscheid van onze trouwe zilveren 945, zoals we hem steevast bleven noemen. Hij werd ingeruild op een blauwe V70 T4 met een vier cilinder turbo motor van maar 1,6 liter. Ondanks de kleine motorinhoud was de auto met 180 pk erg rap. Eindelijk hadden we onze snelle
besteller. Met allerlei leuke gadgets zoals navigatie en bluetooth voor de telefoon en zwart leren bekleding en een elektrische achterklep. Het was de snelste en best sturende Volvo (stationcar) die we ooit gehad hadden. Inmiddels is de V70 niet meer leverbaar. De opvolger is de V90. Zal het net zo’n succes worden als de V70?
model op de markt gebracht met een dwars geplaatste motor die de voorwielen aan dreef. Dat was de 850 die later werd omgedoopt tot V 70. Ik wilde er graag eentje hebben omdat ze zo mooi waren en zo snel maar ze waren helaas van binnen een stuk kleiner dan onze trouwe 945. De 945 was eigenlijk een 940
estate. Onze versie was een Polar. Met stoelverwarming en airconditioning. Uit 1998. Hij was een jaar toen we hem kochten. De achterbak was perfect om grote spullen in te vervoeren. Er konden drie originele hardtops van een MG B in en we zijn vergeten hoeveel achterassen, versnellingsbakken en motorblokken
er in gelegen hebben. Probleemloos was de auto niet. Vanaf dag 1 dat we de auto hadden gaf het alarm problemen. Dat was pas opgelost toen dat in zijn geheel verwijderd was. En er was op een bepaald moment een uitermate storend probleem waarbij alle stroom weg viel, ook als je op de snelweg 130 reed. Dat bleek een massakabeltje achter het dashboard te zijn. We hebben ook heel lang gezocht naar een penetrante geur van verbrande olie. Maar ondanks alles koesterde mijn vrouw de auto als een trouwe hond. Uiteindelijk kocht ik in
2008 een V70 uit 2006 voor mezelf. Het was een heerlijke auto met zwarte lederen bekleding en een 2,4 liter vijf cilinder motor die een prachtig geluid maakte. Ik heb met veel plezier met de auto gereden tot het in 2015 praktischer bleek om hem in te ruilen op een zwarte VW Golf. Die kan je in de stad door zijn formaat met een beetje geluk nog ergens parkeren. In 2011
namen we na 12 jaar en 100.000 kilometer afscheid van onze trouwe zilveren 945, zoals we hem steevast bleven noemen. Hij werd ingeruild op een blauwe V70 T4 met een vier cilinder turbo motor van maar 1,6 liter. Ondanks de kleine motorinhoud was de auto met 180 pk erg rap. Eindelijk hadden we onze snelle
besteller. Met allerlei leuke gadgets zoals navigatie en bluetooth voor de telefoon en zwart leren bekleding en een elektrische achterklep. Het was de snelste en best sturende Volvo (stationcar) die we ooit gehad hadden. Inmiddels is de V70 niet meer leverbaar. De opvolger is de V90. Zal het net zo’n succes worden als de V70?