Hondje voor op de hoedenplank

Vroeger waren de auto’s onder te verdelen in drie carrosserietypen. Dat was eenvoudig. Tegenwoordig weet men van gekkigheid niet hoe ze een bepaalde

carrosserievariant moeten noemen. Ik ben dan ook volledig het spoor bijster. In mijn jeugd reden de meeste mensen met een sedan. Er waren ook coupé’s en stationwagens. Die werden in die jaren niet veel gekozen omdat het sobere

auto’s waren met een hoog utiliteitskarakter. Vaak zat er niet eens bekleding in de kofferruimte en zag je daar kaal metaal. In de sedan daarentegen kon je meer luxe aantreffen. Zoals een hoedenplank achter de achterbank. Op die

hoedenplank stonden vaak hondjes waarvan het kopje vrolijk naar het achter rijdende verkeer knikten. Dat waren nog eens tijden. Mijn hondje heb ik jaren geleden in Monschau kunnen kopen. Hij kijkt nog steeds vriendelijk de wereld in. Hier is een heel leuk filmpje: https://youtu.be/oJo1Kfalmxc