Olieverf of acrylverf?
In februari van dit jaar zag ik bij een bezoek aan het Rembrandthuis in Amsterdam in de museumshop een prachtige kist met tubetjes Rembrandt olieverf. Voor iets meer dan 150 euro. Ik kon me nog vaag herinneren dat ik in
mijn jeugd heel lang geleden, voor ik er met de motor of auto op uit trok, graag schilderde en tekende. Maar ik wist niet meer wat voor verf ik gebruikte. Het leek me leuk om weer wat te gaan schilderen maar als beginner leek het mij weinig zinvol om het duurste van het duurste te kopen. Stel je voor dat het toch niet leuk zou zijn of dat ik het niet kon. Dan zit je met alle net aangeschafte
spulletjes. Zo redenerend kocht ik een leuke starterskist van van Gogh met 10 tubetjes olieverf. En twee penselen en een palet en papier en een doekje en een flesje terpentijn en een flesje painting medium. Langzaam aan werden diverse andere schildersattributen aangeschaft. Er kwamen verschillende penselen en ook twee paletmessen en een afscheurbaar palet. Ik kocht ook nog wat tubetjes olieverf op waterbasis en acrylverf en ondertussen bedacht ik wat ik wilde schilderen. Al snel wist ik dat het abstract moest worden. Ik hoefde geen
perfecte weergave van de werkelijkheid te schilderen want daar gebruik ik mijn fotocamera immers voor. Ik wilde ruige structuren met dikke lagen verf en volle felle kleuren. Ik ging eindelijk aan de slag en genoot met volle teugen. Dit was het! Supertevreden keek ik naar mijn creatie. Het doek moest nog even drogen en dan kon het aan de muur, dacht ik. De dag daarop was het echter nog steeds niet droog en een week later nog niet. Ik kwam er toen achter dat olieverf heel langzaam droogt. Of eigenlijk oxydeert. Ik had veel blauw gebruikt. Iedere keer
dat ik mijn doek even aanraakte zag ik er weer uit als een smurf. Er restte maar één oplossing. Ik schoof het doek in een zak en gooide het weg. De volgende keer gebruikte ik acrylverf. Het resultaat was helemaal naar mijn zin. Ik kon lekker dik werken en de verf droogde heerlijk snel. Voor mij is dit de ideale verf
en ik kan niet wachten tot ik mijn volgende doek kan kleuren. Zoals je op de foto kan zien zijn er een heleboel kant en klare kleuren leverbaar en hoef je niet zelf te mengen wanneer je dat niet wilt.
spulletjes. Zo redenerend kocht ik een leuke starterskist van van Gogh met 10 tubetjes olieverf. En twee penselen en een palet en papier en een doekje en een flesje terpentijn en een flesje painting medium. Langzaam aan werden diverse andere schildersattributen aangeschaft. Er kwamen verschillende penselen en ook twee paletmessen en een afscheurbaar palet. Ik kocht ook nog wat tubetjes olieverf op waterbasis en acrylverf en ondertussen bedacht ik wat ik wilde schilderen. Al snel wist ik dat het abstract moest worden. Ik hoefde geen
perfecte weergave van de werkelijkheid te schilderen want daar gebruik ik mijn fotocamera immers voor. Ik wilde ruige structuren met dikke lagen verf en volle felle kleuren. Ik ging eindelijk aan de slag en genoot met volle teugen. Dit was het! Supertevreden keek ik naar mijn creatie. Het doek moest nog even drogen en dan kon het aan de muur, dacht ik. De dag daarop was het echter nog steeds niet droog en een week later nog niet. Ik kwam er toen achter dat olieverf heel langzaam droogt. Of eigenlijk oxydeert. Ik had veel blauw gebruikt. Iedere keer
dat ik mijn doek even aanraakte zag ik er weer uit als een smurf. Er restte maar één oplossing. Ik schoof het doek in een zak en gooide het weg. De volgende keer gebruikte ik acrylverf. Het resultaat was helemaal naar mijn zin. Ik kon lekker dik werken en de verf droogde heerlijk snel. Voor mij is dit de ideale verf
en ik kan niet wachten tot ik mijn volgende doek kan kleuren. Zoals je op de foto kan zien zijn er een heleboel kant en klare kleuren leverbaar en hoef je niet zelf te mengen wanneer je dat niet wilt.